LANKIDETZA TEKNIKAK

Taldearen lankidetza lortzea.
Gauzak modu atseginean esatearen garrantzia azpimarratzea.

+5

Bost laguneko taldeak egingo ditugu eta talde bakoitzeko boluntario bati lan aretotik ateratzeko eskatuko diogu.
Boluntarioak dauden tokira joango gara eta gainerakoek entzuten ez digutela ziurtatuko dugu.
Asto lasterketa bat egingo dugula eta haiek astoak izango direla azalduko diegu. Gainerako parte hartzaileek astoak aurrera eginarazten saiatuko dira, baina astoek hitz on eta gozoak entzutean edo laztanen ukitua sentitzean bakarrik egingo dute aurrera. Gainera, ezingo dute besteekin hitz egin.
Lan aretora itzulita, boluntario bakoitza bere taldera hurbilduko da.
Asto lasterketa bat egingo dugula eta boluntarioak astoak izango direla azalduko diegu; eta haiek astoak aurrera eginarazten saiatuko direla. Baldintza bat ezarriko zaie ordea, zorrotz bete beharrekoa: ezingo dute astoa gainean hartu.
Astoek egin beharreko ibilbidea zein den eta helmuga non den erakutsiko diegu, eta talde bakoitzari egunkari paperezko biribilki bana emango diogu (astoa ibilarazteko zigor gisa erabiltzeko, baina ez dugu esango zertarako).
Astoei irteera lerroan lau hankatan jartzeko eskatuko diegu, eta haien “nagusiei”, aldamenean kokatzeko.
Lasterketa abiatzeko seinalea emango dugu.
Lasterketa amaitutakoan, eztabaidari emango diogu hasiera: aurrena astoek eta gero taldeek, nola sentitu diren azalduko dute denek. Orduan, lasterketan sortu diren harreman mota desberdinak aztertuko ditugu, egunkari paperezko biribilkiek jokatutako rola, lankidetza jarrerak, lehiatzeko jarrerak, etab.

Aldez aurretik ikusi behar dugu non egingo den jarduera, “lehiaketaren” ibilbidea zehazteko, eta, halakorik balego, oztopoak kentzeko, istripurik gerta ez dadin.

Lan aretoa edo toki bat aire zabalean.

Kontuz eman azalpenak, parte hartzaileek ez dezaten susmatu zein den astoak ibilarazteko erabili beharreko kontsigna.

Talde ideia eta lankidetza sustatzea.

+5

Taldeak gutxienez 3 lagun eta gehienez 8 izan behar ditu.
Parte hartzaileak bata bestetik oso gertuko jarriko dira.
Globo bana emango diegu.
Putz eginez, airean eutsi beharko diote globoari, eskuekin ukitu gabe.
Jarduera amaitutakoan, biribilean eserita, bizitako esperientzia azalduko diogu elkarri, talde estrategiarik egon den, harremanak nolakoak izan diren, etab.

Jolasean hasi baino lehen, jarduerara egokituko dugu jolas eremua, traban dauden oztopoak kenduta.
Behar beste globo eskuratu.

Lan aretoa.

15 minutu.

Globoak.

Erreparatu jardueraren martxari eta entzun parte hartzaileen sentsazioak eta pentsamenduak, amaierako elkarrizketan.

Talde lana sustatzea.

+5

Denon artean istorio bat edo ipuin bat asmatuko dugula jakinaraziko diegu parte hartzaileei.
Pertsona bat zerbait kontatzen hasiko da, eta istorioa etetea erabakitzen duenean, haren ondoan eserita dagoenak jarraitu beharko du kontakizunarekin.
Eta horrela hurrenez hurren, zirkulua osatu arte.
Amaitutakoan, eztabaidari emango diogu hasiera: ea nolako sentsazioak izan ditugun, zer sentitu dugun istorioak uste ez bezalako bidea hartzen zuela ikusi dugunean, ea bere istorioa besteenaren gainetik inposatu nahi izan duen inor egon den, etab.

Biribilean eseriko gara, inor baztertuta sentitu ez dadin.

Lan aretoa.

Ez da beharrik.

Istorioa kontatzeko hitz kopurua mugatu bat ezarri.
Istorioa kontatzean, ordena jakin bati jarraitu ordez, parte hartzaileek beren ekarpenak nahieran egin ditzaten utziko dugu, ikusgarritasun handiagoa izan dezaten.

Dinamizatzailearen papera egin behar dugu: parte hartzea sustatu, behar baino gehiago luzatzen direnak geldiarazi, etab.

Erreparatu parte hartzaileen ekarpenei, erabilitako doinuari, kontakizunaren luzerari, etab.

Taldeko lankidetza sustatzea, parte hartzaile guztiak aintzat hartuta.

+12

Parte hartzaileei biribilean jartzeko eta begiak ixteko eskatuko diegu.
Hasteko seinalea egiten dugunean, erdirantz abiatuko dira, mantso-mantso, besoak altxatuta.
Gainerako parte hartzaileekin topo egin ahala, elkarren artean korapilatzen hasiko dira, elkarri eskutik helduta.
Ondoren, begiak irekitzeko eskatuko diegu, eta korapiloak desegiten saiatzeko, baina elkarri eskuak askatu gabe.
Amaitutakoan, parte hartzaileek elkarrekin partekatuko dituzte bizitako sentipenak. Taldeko lankidetza jarreren balioari buruz eta korapiloa desegiteko erabilitako estrategiei buruz hitz egingo dugu.

Gela batean bagaude, traba egin dezaketen oztopo guztiak kenduko ditugu, eroso jarduteko nahiko toki izan ahal izateko.

Lan aretoa edo toki bat aire zabalean.

Ez da beharrik.

Parte hartzaileetako bati esku bat libre utz diezaiokegu, korapiloa lerro bat eratuz aska dadin.

Begiak itxita dituztenean, ondo korapilatzen ez direla ikusten badugu, korapilatzen lagundu.

Erreparatu ariketari, harremanei, estrategiak ematen diren moduari, etab.

Lankidetzaren bidez mugimenduen koordinazioa lortzea.

+4 (hobe Partaide kopuru bikoitia)

Parte hartzaileei kroketak egitera goazela azalduko diegu; eta parte hartzen utziko diegula. Honela esango diegu, adibidez:
Badakizue niri zer janari prestatzea gustatzen zaidan? Kroketak. Kroketak prestatzea eta jatea gustatzen zait niri. Zapore guztietako kroketak. Zuei gustatzen zaizkizue? Nik denetarik botatzen diet: txanpinoiak, urdaiazpikoa, arrautza… Mmm… Bexamela prestatu, ondo egosi, eta gero forma ematen diet kroketei. Luzexkak egiten ditut, bueltak eta bueltak emanez luzarazten ditut.
Parte hartzaileak kroketak egiteko mugimenduak imitatzera gonbidatuko ditugu: lurrean luze etzanda, beren gain biraka hasiko dira.
Lurrean hara-hona biraka dabiltzala, goseak gaudenean oso kroketa handiak egiten ditugula azalduko diegu. Hala, lagun bat bilatzera, elkar besarkatzera eta elkarrekin lurrean jira-biraka ibiltzera gonbidatuko ditugu.
Tartea batez era horretan ibili ondoren, jolasa eten, eta bizitako sentipenak izango ditugu hizpide.

Une informal batean egiteko jarduera bat da hau, lotsarik gabe eta zikintzeko edo min hartzeko beldurrik gabe jardungo duela badakigun talde batekin egitekoa.

Lur biguneko toki zabal bat: belardi bat, hondartza…

Ez da beharrik.

Kroketen ordez, beste zerbait egin daiteke: ogia, plastilina, etab.

Parte hartzaileek jolasaren helburua ulertzen ez dutela edota min hartzen ari dela ikusten badugu, bertan behera utziko dugu jarduera.

Erreparatu jolasean zehar parte hartzaileen arteko harremanei eta amaierako hausnarketan egiten dituzten iruzkinei.

Mugimendu koordinazioa eta gorputz oreka laguntzea.
“Taldekideari laguntzen” faktorea balio gisa sartzea.

+6

Parte hartzaile bakoitzari lekale zakuto bana emango diogu eta aretoan barrena (edo aukeratutako jolas eremuan) sakabana daitezela eskatuko diegu.
Jolasean hasteko seinalea ematen dugunean, ibiltzen hasiko dira, nahi duten martxan edo guk ezarritako erritmoaren arabera, zakutoa buru gainean hartuta, eskuekin heldu gabe. Norbaiti zakutoa eroriz gero, izoztuta geratuko da. Orduan, beste lagun batek jaso beharko du hura lurretik, eta buru gainean jarri, berea erortzen utzi gabe. Bestela, ezingo du aurrera jarraitu.
Tarte batean jolasean aritu ondoren, bizitako esperientziaz hitz egingo dugu. Honelako galderak egin ditzakegu: “Zenbat taldekideri lagundu diozu?”. Laguntzaren gaiari sarrera emateko modu bat izan daiteke hori. Bereziki azpimarratu beharra dago indibidualtasunari eta lehiakortasunari kontrajarria dagoela laguntza, eta arrisku pertsonalak hartzea (izoztuta geratzea) ekar dezakeela.

Prest eta eskura izan behar ditugu zakuak, jolasari ekin baino lehen.

Lan aretoa edo toki bat aire zabalean.

Lekalez (edo antzekoez) beteriko zakuak.

Jolasean ari direla, zerbait egiteko agin diezaiekegu: atzeraka ibiltzeko, jauzi egiteko, etab.

Jarduerak hartzen duen martxaren arabera, agindu zailagoak edo errazagoak eman.

Erreparatu jardueraren bilakaerari, parte hartzaileen arteko lankidetza harremanei, lehiatzeko jarrerei, etab.

Taldean lankidetza eta koordinazio egokia lortzea.

+6

Taldeari biribilean jartzeko eskatuko diogu eta parte hartzaile bakoitzeko plastikozko edo paperezko edalontzi bana banatuko dugu.
Edalontziari hortzekin eutsi behar diotela azalduko diegu, eta ur pixka bat isuri beharko dutela edalontzi batetik bestera. Zorrotz bete beharreko baldintza bat ezarriko diegu ordea: egingo dituzte eskuak erabili.
Ur pixka bat botako dugu edalontzietako batean. Edalontzian ura duenak bere ondoan daukan pertsonaren edalontzira isuriko du ur hori, eta horrela hurrenez hurren, ura jolas honi hasiera eman zion pertsonaren edalontzira iritsi arte.

Edalontziak eta pitxerra aldez aurretik prest eduki.

Lan aretoa.

Parte hartzaile bakoitzeko plastikozko edalontzi bana, eta pitxer bat, ur pixka batekin.

Parte hartzaileak eskuak bizkarrean lotuta dauzkatela aritu.

Egiaztatu edalontziak jolaserako egokiak direla (jolasa ez baita bideragarria tamaina guztietako edalontziekin).

Ez da beharrezkoa. Tarte bat utzi daiteke sentipenak eta esperientziak partekatzeko.

Komunikazioa eta lankidetza lortzea, lan sortzailea eragite aldera.

+4

Bikoteak egingo ditugu.
Bikote bakoitzak marrazki bat egin behar duela azalduko dugu, eta marrazteko orduan, baldintza bat bete beharko dutela, zorrotz bete ere: talde osoak isil-isilik egon beharko du. Banan-banan, marra bat gehituko diote marrazkiari, denen artean marrazkia erabat osatu arte.
Marrazkia egiteko denbora adostu (5-10 minutu), eta lanean hasiko gara.
Bikote guztiek lana amaitutakoan, eztabaidari ekingo diogu: batetik, bizitako pentsamenduak eta sentimenduak (lankidetza, gatazka, mendekotasuna, etab.), eta bestetik, lankidetzaren oztopoak eta aberastasuna aztertuko ditugu.

Aretoa bikoteek eroso lan egiteko moduan antolatu behar da, eta aldez aurretik prest eduki behar dugu guztientzat adina material.

Lan aretoa.

Orriak eta margoak parte hartzaile guztientzat.

Gai bat proposatu, edo marrazkiari buruzko argibide batzuk eman.

Lan egiteko orduan beren arteko gatazkez hitz egiteko beharra dutela iruditzen zaizkigun bikoteak proposa ditzakegu, jarduera honen bidez agerian gera daitezen haien arteko desadostasunak. Gero, sentsibilizazio lan baterako abiapuntu gisa erabil dezakegu hori.

Erreparatu bikote bakoitzak bizitako prozesuari, eta, eztabaidan, entzun ea haien sentipenak bat datozen kanpotik ikusitakoarekin.

Zeregin komun batean, parte hartzaileen lankidetza bilatzea.

+9

Bederatzi laguneko taldeak sortuko ditugu (tangramak 9 atal ditu). Jende gehiago balego, begirale gisa gehituko dira jolasera. Begiraleek gertaerei buruzko ikuspegi objektibo bat ematen lagunduko dute, jarduera nola garatu den azterturik.
Parte hartzaile bakoitzeko tangram pieza bana banatuko dugu, eta talde bakoitzari irudi bat osatzeko eginkizuna emango zaio.
Irudia osatzeko orduan, bada zorrotz bete beharreko arau bat: nork bere pieza baino ezingo du ukitu.
Behin talde guztiek lana amaitu ondoren, eztabaidari ekingo diogu: parte hartzaileek puzzlea egiteko orduan nola sentitu diren azalduko dute, nolako arazoak izan dituzten eta nola gainditu dituzten. Begiraleek, halakorik balego, gertaeren bertsioa kontatuko dute. Modu koordinatuan eta nahi indibidualak eta kolektiboak errespetatuz lan egitea bultzatuko da.

Aldez aurretik jakin behar dugu zenbat partaide izango garen, behar beste tangram prestatzeko.

Lan aretoa.

Zenbait tangram.

Alderantziz ere egin daiteke: taldeari pieza guztiak eman, eta partaide bakoitzari, berriz, egin beharreko irudia egiteko argibideen zati bat baino ez. Irudia osatu ahal izateko, elkarrekin trukatu beharko dituzte batzuek eta besteek beren informazio partzialak.

Zorro edo poltsa batean gorde tangram bakoitza, joko desberdinetako piezak ez nahasteko.

Arretaz entzun parte hartzaileek eztabaidan bizitako esperientziak.